Mostar – grad od kamena na reci Neretvi

Nakon dana provedenog u Sarajevu, zaputili smo se u Mostar – grad od kamena na reci Neretvi. Vremena za obilazak bilo je malo, a ni vreme nas nije poslužilo. Uprkos tome uživala sam u svakom trenutku provedenom u ovom gradu. U daljem tekstu prenosim vam šta smo to saznali i videli u Mostaru.

 

Katolička crkva i Franjevački samostan

 

Obilazak grada Mostara započeli smo od kompleksa Katoličke crkve i Franjevačkog samostana, čiji crkveni toranj dominira panoramom grada. Ovaj kompleks poseduje biblioteku sa 50.000 vrednih starih spisa, a može se pohvaliti i kolekcijom slika italijanskih majstora 16. i 17. veka, kao i eksponatima novijeg doba.

 

Crkveni toranj Katoličke crkve dominira panoramom grada

 

Od ovog kompleksa ubrzo smo stigli do Starog grada, istorijskog jezgra Mostara, koji odlikuju kaldrmisane ulice sa očuvanom autentičnom atmosferom.

 

Očuvana autentična atmosfera u ulicama Starog grada

 

Kriva ćuprija

 

U istorijskom jezgru Mostara došli smo do Krive ćuprije koja se nalazi na reci Radoblji, blizu njenog ušća u reku Neretvu. Kriva ćuprija sagrađena je 1558. godine kao probna verzija mnogo većeg građevinskog poduhvata – Starog mosta na reci Neretvi. Minijaturna verzija Starog mosta uništena je u poplavi 2001. godine, a nedavno je obnovljena.

 

Kriva ćuprija

 

Tursko kupatilo – Hamam

 

U blizini Krive ćuprije nalazi se i Hamam, jedino sačuvano tursko kupatilo u Mostaru i jedno od malobrojnih sačuvanih u celoj Hercegovini. Za vreme otomanske vladavine korišćenje hamama bilo je široko rasprostranjeno. Ova vrsta objekata građena je isključivo za javnu upotrebu, pa na njima nema nijednog znaka bogatstva. Spoljašnji zidovi uglavnom nemaju nikakve ukrase. Hamam, jedini preostali u Mostaru, nema prozore i poseduje krov sa kupolama čime je obezbeđena intimnost korisnika.

 

Hamam

 

Stari most

 

Uskim kaldrmisanim ulicama stigli smo do kamenog remek dela na reci Neretvi – Starog mosta, po kojem je grad i dobio ime. Stari most povezuje dve obale reke Neretve, a njegova izgradnja započeta je u otomanskom periodu prema projektu turskog arhitekte Hajrudina, koji je projekat izradio po nalogu sultana Sulejmana Veličanstvenog. Izgradnja mosta završena je nakon devet godina rada 1566. godine.

 

Stari most

 

Stari most smešten je između dve kule: kule Tare na istočnoj strani i kule Halebije na zapadnoj strani. Kula Tara, polukružnog oblika, za vreme otomanske vladavine služila je za čuvanje municije, a danas se u njoj nalazi sedište Muzeja Starog mosta. U kuli Halebija nekada se na nižim spratovima nalazio zatvor, dok su na višim spratovima bili čuvari, a korišćena je i kao osmatračnica. Upravo je po ovim stražarima, odnosno mostarima koji su naplaćivali mostarinu, Mostar dobio ime.

 

Jedna od kula Starog mosta

 

Sve do bombardovanja mosta 1933. godine, Stari most je čvrsto stajao na reci Neretvi. Rad na obnovi konstrukcije mosta predstavljao je ogroman poduhvat, a tom prilikom koristile su se tehnike građenja iz 16. veka kako bi se dobila jedinstvenost starog mosta. Obnovljen most zvanično je otvoren 2004. godine, a 2005. godine Stari most, zajedno sa celokupnim Starim gradom, stavljen je na UNESCO – ovu listu svetske kulturne baštine.

 

Pogled sa Starog mosta na Kujundžiluk

 

Stari most poznat je i po takmičenju u skokovima sa mosta koje se od 1968. godine organizuje svake godine, iako se veruje da se sa mosta skakalo još od vremena gradnje. Skačući sa mosta u ledene vode Neretve, mladići dokazuju svoju muškost. Nakon što okupljeni gledaoci sakupe određenu količinu novca, mladić skače sa najviše tačke na mostu.

 

https://www.instagram.com/p/BqtzdETnRgG/

Skok sa Starog mosta u ledene vode Neretve

 

Kujundžiluk – Stari bazar

 

Stari most dalje vodi do najstarije zone Mostara – Kujundžiluka, tj. starog bazara. Nekada je ova pokaldrmisana ulica bila centar trgovine cele regije, a za vreme otomanske vladavine u njoj je bilo više od 500 dućana. Kujundžiluk je zadržao svoju autentičnu atmosferu, pa se i dan danas ovde nalaze karakteristični zanatlijski dućani, a održali su se i neki stari zanati poput ručne obrade bakra i tkanja tepiha. Kujundžiluk ulica sa svojim živopisnim dućanima, tradicionalnim restoranima i punim kafićima, je mesto gde se najbolje može osetiti lokalna atmosfera.

 

Kujundžiluk

 

Zanatlijski dućani u Kujundžiluku

 

Autentični mostarski suveniri

 

Koski Mehmed – Pašina džamija

 

Šetajući starim bazarom došli smo i do Koski Mehmed – Pašine džamije koja se najbolje može sagledati sa Starog mosta. Džamiju je početkom 17. veka sagradio Mehmed – Paša, a sa njenog minareta danas se može uživati u prekrasnoj panorami Mostara.

 

https://www.instagram.com/p/2szCtkiE6K/

Unutrašnjost Koski Mehmed – Pašine džamije

 

Aleksa Šantić i Emina

 

Tokom boravka u Mostaru imali smo priliku da čujemo i priču o pesniku Aleksi Šantiću i njegovoj neprežaljenoj ljubavi Emini. Aleksa Šantić rođen je u Mostaru 1868. godine, gde je i proveo veći deo svog života. Slavni pesnik poznat je po rodoljubivoj, ali i po ljubavnoj poeziji koju je pisao pod velikim uticajem bosanskih sevdalinki. Jedna od njegovih najpoznatijih ljubavnih pesama je „Emina“, koju je posvetio Mostarki Emini Sefić.

 

Aleksa Šantić

 

Aleksa Šantić bio je zaljubljen u Eminu, prelepu Mostarku iz ugledne porodice, sa kojom nikada nije progovorio ni jednu jedinu reč. Prema tadašnjim običajima devojkama je bilo zabranjeno da pogledaju muškarca, a kamoli da s njim stupe u razgovor. Prelepu Eminu otac je na kraju udao za bogatog trgovca koga pre braka nije ni videla, niti su je roditelji pitali za pristanak. Tako je Emina Sefić zauvek ostala Šantićeva neprežaljena ljubav.

 

Mostarka Emina Sefić

 

Ovde se završio naš obilazak Mostara. Boravak u Mostaru bio je kratak, ali dovoljan da poželim da se ovom gradu vratim opet. Putovanje u Sarajevo i Mostar jedno je od najboljih i najzanimljivih putovanja na kojima sam bila ove godine, a i uopšte. Jedva čekam da ove gradove posetim ponovo.

 

Kako se vama svideo Mostar? Da li ste posetili ovaj grad? Pišite mi svoje utiske u komentarima. 🙂